Tym razem porady dla pacjentów, którym choroba zwyrodnieniowa spędza sen z powiek :)

U większości pacjentów choroba zwyrodnieniowa zaczyna się podobnie. Ból stawu, który występuje głównie nad ranem. Wtedy pacjent jeszcze nie podejmuje żadnych działań, bo z reguły uważa, że to „rozchodzi”. Od razu mówimy – nie ma na co czekać.

Kiedy okazuje się, że rozchodzenie bólu nie przynosi oczekiwanych efektów, a ból pojawia się coraz częściej podczas wykonywania czynności dnia codziennego, pacjent zgłasza się do ortopedy. Lekarz po dokładnym zbadaniu stawu i przeanalizowaniu badań obrazowych może stwierdzić, że zmiany zwyrodnieniowe u pacjenta są tak duże, że wymagają interwencji chirurgicznej.

Zanim jednak operacja się odbędzie pacjent musi funkcjonować. Czasami na endoprotezoplastykę czeka się kilka lat.

Przygotowaliśmy krótki poradnik dla osób, których codzienne czynności ograniczają silne zmiany zwyrodnieniowe.

1. Nie unikaj ruchu.

Przy zmianach zwyrodnieniowych ruch w stawie będzie ograniczony. Jeśli jednak będziemy unikać poruszania stawem, to szybciej doprowadzimy do powstania jeszcze większych zmian zwyrodnieniowych.

Bardzo dobrze sprawdzą się ćwiczenia w odciążeniu, ćwiczenia w basenie, rower stacjonarny. Przy doborze odpowiedniej aktywności powinniśmy kierować się jedną z ważniejszych zasad – ĆWICZENIE NIE POWINNO WYWOŁYWAĆ NIEPOKOJĄCEGO BÓLU. Jeśli ćwiczenie na rowerze stacjonarnym jest nieprzyjemne, spróbuj ćwiczeń na podwieszkach. A jeśli nie wiesz jak ćwiczyć, żeby sobie nie zaszkodzić, odwiedź fizjoterapeutę.

2. Rozciągaj się.

Elastyczność mięśni i powięzi gwarantuje prawidłowe funkcjonowanie stawu. Niestety w wyniku mikrourazów, przeciążeń i nawracających stanów zapalnych nasze tkanki mogą tracić elastyczność. Mówiąc prościej – sztywnieją. Można przywrócić ich elastyczność poprzez odpowiednio dobrane ćwiczenia rozciągające lub rolowanie. Ćwiczenia rozciągające mięśnie kończyn dolnych wpłyną dodatkowo zbawiennie na nasz kręgosłup (poprzez uelastycznienie powięzi piersiowo-lędźwiowej).

3. Schładzaj lub rozgrzewaj.

Jeśli ból pojawił się nagle, jest związany z obrzękiem i ociepleniem stawu, może to świadczyć o ostrym stanie zapalnym. W takim przypadku staw schładzamy. Jeśli jednak ból jest przewlekły, nie możemy go powiązać z żadnym urazem, nie występuje ocieplenie stawu ani jego zaczerwienienie, możemy spróbować rozgrzać okolicę stawu, żeby zadziałać przeciwbólowo. Takie postępowanie nie jest jednak regułą. Zdarza się, że pacjenci z przewlekłym bólem będą lepiej reagować na chłodzenie stawu.

4. Odwiedź fizjoterapeutę.

Po pierwsze fizjoterapeuta sprawdzi stan tkanek w Twoim organizmie. Poprzez pracę na przeponie, w rejonie bruzd międzymięśniowych, czasami jelit oraz w okolicy stawu, terapeuta poprawi ukrwienie, a tym samym przyspieszy procesy przeciwzapalne. Po drugie fizjoterapeuta dopasuje ćwiczenia indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta, a także od sprzętu jaki pacjent posiada, aby mógł bezpiecznie i efektywnie ćwiczyć w domu. Bardzo ważne jest zadbanie o mięśnie i powięzi, ponieważ im lepszy będzie ich stan przed operacją, tym szybciej pacjent wróci do sprawności po operacji.

5. Profilaktyka.

Często spotykamy się z sytuacją, że pacjent przestaje ćwiczyć, gdy ból mija. Jest to najgorsza rzecz, jaką może sobie zrobić. Musimy dbać o nasze stawy, o tkanki w jego okolicy, a także nasz ogólny stan zdrowia. Zadbajmy więc o dietę, nie przestawajmy ćwiczyć, rozciągać się, spacerować i badajmy krew przynajmniej raz w roku.